Burn baby burn

Ik ben alweer meer dan een week in Indonesie, wat gaat de tijd snel!
Na een lange boottocht dan meer dan 2 uur, zijn we op vrijdag aangekomen op een van de Gili eilanden, Gili trawagan, wat een wereld van verschil met Kuta. Iedereen is relaxed, helemaal geen verkeer en je word veel minder lastig gevallen of je wat wilt kopen. Wel moet je uitkijken dat je niet word aangereden door paard en wagen of door fietsers. Ik was gelijk verkocht. Een zandweg met allemaal barretjes, restaurantjes en winkeltjes. Samen met Lil en Marius hebben we een kleine bungalow met openlucht badkamer. Ook dat is erg lekker.

Op de eerste dag zijn we eerst nog even naar het strand geweest voor een heerlijke duik want daar waren we wel aan toe na de boottrip. 'S avonds hebben we heerlijk gegeten op het strand met onze voetjes in het zand, met (als je het mij vraagt) iets te pittige kip en een lekkere bintang. Dit is het ideale vakantie gevoel. Gili T staat bekend om het feesten, dat hebben we dus ook maar even uitgetest. Wat was het leuk, dansen in de openlucht op je blote voeten terwijl een band allemaal leuke muziekjes speelt. Mijn eerste ervaring met Gili T was dus top! De tweede dag zijn we gaan snorkelen aan de noordoost kant van het eiland. Ik heb me hier prima vermaakt met mijn camera en snorkelset. In de middag heb ik samen met lil gechillt bij een van de hippere baren van het eiland. Met pallets en zitzakken, wat waren we aan het genieten... Tot het moment dat we naar huis gingen en we net onderweg waren en tot de conclusie kwamen dat de sleutel weg was.. Lekker slim weer,aangezien onze kamer genoot nog geen half uur daarvoor aan ons had achter gelaten.

Op zondag zijn we naar Gili air gegaan, met zo een typisch Indonesisch bootje. Waar als ze het willen gerust 100 mensen in zullen proppen. Gili Air staat een beetje bekend als het honeymoon eiland. Ook hier zaten we weer in een lodge, helemaal van hout met een hangmat op het terrasje :) Op Gili Air is verder niet heel veel te doen, maar ik heb me prima vermaakt op het witte strand met de blauwe zee en mijn onderwatercamera. Tip trouwens voor iedereen die hier heen gaat, je kan gewoon op een strandbedje gaan liggen als je maar een drankje koopt, ideaal dus. Kijk wel uit, het is letterlijk 'burn baby burn' hier op het strand. Ik heb me meerdere keren ingesmeerd en ik was hard verbrand in mijn gezicht en op mijn hals. Ik leek wel een tomaat haha. Op maandag hebben we ons door de paardentaxi weer naar de haven laten brengen, dat was iets wat we zeker wilden proberen nu we hier waren aangezien ze hier alles met paard en wagen vervoeren. We hebben hier bij een warung gegeten, heerlijke nasi Goreng voor €1,10! Ik ga vaker opzoek naar de tentjes waar geen toeristen komen. Jammer dat we de Gili's weer moesten verlaten maar op naar weer een mooi nieuw avontuur.

Op maandagavond kwamen we weer terug in Kuta, we zijn toen op zoek gegaan naar de Pasar Malam om wat te eten. De mensen spraken hier geen Engels en wij wisten dus niet wat we hadden besteld, alleen dat het met kip was. Het was een soort rijstenpapje met kroepoek (die zacht werd door het papje), kip en een stokje met wat ondefinieerbaars. En dat met een drankje voor slechts €1!!! Echt bizar! We zijn 's avonds nog een biertje gaan drinken en uiteindelijk in een leuke club terecht gekomen waar we lekker hebben kunnen dansen en het uitgaansleven van Kuta hebben leren kennen. Het wordt ook wel het Lloret de Mar van Indonesië genoemd. De avond kon alleen niet té lang duren ivm onze ochtendactiviteit van de dag er na: surfen!! Ik heb in Las Palmas wel al surflessen gehad, maar dat is natuurlijk al weer even geleden. Maar wonder boven wonder ging het aardig goed! Aan het einde was ik echt helemaal op en voelde ik mijn arme neusje al flink branden. De surfleraar was ook erg leuk en is gelijk ook een tourguide als je wilt. De dagen met Lil waren echt heel leuk, maar aan alles komt een eind, zo ook aan Lil haar vakantie. Edwin (de surfleraar) heeft mij achterop zijn scooter terug gebracht naar het hostel en later Lil afgezet op het vliegveld. Wat een ervaring is dat, achterop de scooter. Naar mijn idee doet iedereen maar wat in het verkeer en er zijn echt zó veel scooters op de weg. But I survived.

Gister ben ik naar Ubud gegaan, onderweg met het busje heb ik zo veel mooie Boeddha beelden en meubels gezien. Als ik een container moest vullen zou dat geen probleem zijn. Maar later meer over mijn trip naar Ubud.

Liefs uit Bali